Śpiewa wiatr,
Nam rozstania pieśń,
On wie,, że opuszczam Ciebie dziś.
Chcesz, to płacz,
Będę płakał też,
Lecz już nie zmienię nic.

Już czas najwyższy czas,
Obudzić się ze snu
W dwie różne świata strony pójść.
Już czas najwyższy czas,
W przeciwne strony iść,
Nim któryś z rzędu smutny świt
Przemieni nas.

Milion gwiazd,
Ponad głową mam,
Ich ślad wyznacza milion dróg.
Idę w świat,
Ale dobrze wiem,
Powrócę kiedyś tu.

Już czas najwyższy czas,
W przeciwne strony iść,
Nim któryś z rzędu smutny świt
Przemieni nas.


Kto nigdy nie zaznał bólu towarzyszącego nagłej stracie tego, co w naszym życiu najważniejsze? I nie chodzi mi tylko o ludzi, ale także o myśli, plany, marzenia. Udaje się nam dzień, tydzień, czasem kilka lat, lecz ostatecznie jesteśmy nieuchronnie skazanie na utratę.

Wprawdzie nasze ciało żyje dalej, ale dusza prędzej czy później otrzymuje śmiertelny cios. Zbrodnia doskonała: nie wiemy, kto zamordował nasza radość życia, jaki był motyw morderstwa, ani gdzie są winni.


Emocje, kaprysy i kłamstwa, fascynacja i gra. Uczucia i ich brak... Dary, których nie wolno przyjąć... Kłamstwo i prawda. Czym jest prawda? Zaprzeczeniem kłamstwa? Czy stwierdzeniem faktu? A jeżeli fakt jest kłamstwem, czym jest wówczas prawda? Kto jest pełen uczuć, które nim targają, a kto pustą skorupą zimnego czerepu? Kto?

Co jest prawdą? Czym jest prawda?


Z ostatnim tchnieniem podziękuję losowi, że byłem człowiekiem, i iskra rozumu świeciła także w mojej mrocznej duszy. Widziałem ziemię, niebo, pory roku. Poznałem miłość, ułamki prawdy, żądze i rozczarowania. Żyłem na ziemi i powoli nabierałem wewnętrznej pogody. Pewnego dnia umrę; i to także jest cudownie zwyczajne i proste! Czy mogło zdarzyć się ze mną coś innego, lepszego, doskonalszego? Nie mogło. Przeżyłem coś największego i najwspanialszego, los człowieka. Nie mogło mi się przydarzyć nic innego i nic lepszego.



Dziękuję Wam wszystkim za czas poświęcony mojej osobie, za wsparcie, za nutkę nadziei na lepsze jutro,
za radość, za uśmiech. Wybaczcie Kochani, ale muszę, niestety czasami tak się zdarza w życiu czlowieka,
że musimy podjąć jakąkolwiek decyzję. Tę decyzję podjąłem z wielkim bólem serca.
Ale coś sprawia, że nie mogę, to silniejsze ode mnie.
Będzie mi Was brakowało.

Żegnajcie Kochani.